Team SpectroomΕίναι άραγε, φιλοσοφικό το ερώτημα; Είναι κοινωνικό, πολιτισμικό, διαχρονικό, ή μήπως, απλά ρητορικό;
Το 1967, στην ταινία “Τρούμπα ‘67” ακούγεται για πρώτη φορά το ρεμπέτικο “Η δουλειά κάνει τους άντρες” (γνωστό και ως: “Το πλαστό το πασαπόρτι” ή “Το πασαπόρτι”) σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική του Μάνου Λοΐζου. Ερμηνεύτηκε για πρώτη φορά από την Ελένη Ροδά, ενώ ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφόρησε στον δίσκο “Ο σταθμός” (μια συνεργασία Λ. Παπαδόπουλου – Μ. Λοΐζου) ερμηνευμένο από την χαρακτηριστική φωνή του Δημήτρη Ευσταθίου.
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ήταν ένας πρωτοπόρος, για την εποχή του, στιχουργός, και από τους σημαντικότερους του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Οι στίχοι του εξέφραζαν τις κοινωνικές ευαισθησίες του, και πολλές φορές ήταν επικεντρωμένος σε κοινωνικά αλλά και πολιτικά ζητήματα, όπως η βία κατά των γυναικών και η ανισότητα των φύλων, που εκφράζεται και στους στίχους πολλών τραγουδιών της εποχής. Τα τραγούδια του, εξακολουθούν να συγκινούν και να προβληματίζουν, παλιούς και νέους ακροατές. Αποτέλεσαν σταθμό στην ελληνική μουσική και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα, να έχουν επίκαιρα και διαχρονικά μηνύματα.
Το πλαστό το πασαπόρτι,
σαν και την καρδιά σου μόρτη,
σαν την κάλπικη καρδιά σου, τη σκληρή.
Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες,
η δουλειά κάνει τους άντρες,
το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί.
Ρημαδιό ζωή και σπίτι,
απ’ τα χούγια σου αλήτη,
που μετράς το αντριλίκι, με βρισιές.
Μη βροντοχτυπάς τα ζάρια,
όσοι είναι παλικάρια,
τη ζωή τους την περνούν στις σκαλωσιές.
Στέλιος Σέρρας
Άφησε ένα σχόλιο...