Team SpectroomΗ φιλοσοφία, σαν τρόπος σκέψης, γεννήθηκε γύρω στο 600 π.Χ. στην Ελλάδα, και έχει τις ρίζες της στην Μυθολογία. Μέσα από τους μύθους, που περνούσαν από γενιά σε γενιά, δίνονταν “απαντήσεις” στα διάφορα “φυσικά φαινόμενα” που ανέκαθεν απασχολούσαν τον άνθρωπο.
Τα ιερατεία, και γενικότερα η θρησκευτική κάστα του κάθε λαού -κι αναλόγως εποχής, ήταν υπεύθυνοι για να εξηγήσουν όλα τα “φαινόμενα”. Χρησιμοποιώντας λοιπόν, τους μύθους για να διηγηθούν πράξεις και ιστορίες Θεών κι ανθρώπων, προσπάθησαν να ερμηνεύσουν το γιατί τα πράγματα συμβαίνουν έτσι όπως συμβαίνουν…
Στην διάρκεια των χιλιετιών του Ανθρωπίνου Γένους, άνθισε σε ολόκληρο τον Κόσμο μια εκπληκτικά μεγάλη ποικιλία μυθολογικών απαντήσεων, σε φιλοσοφικά ερωτήματα. Οι πρώτοι Έλληνες φιλόσοφοι, προσπάθησαν ν’ αποδείξουν, ότι οι μύθοι δεν αποτελούσαν στέρεη βάση, για την ανθρώπινη σκέψη.
Μέσα από την ανάπτυξη του φιλοσοφικού στοχασμού, γεννήθηκαν όλες οι σύγχρονες Θετικές Επιστήμες (πχ Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Αστρονομία, Ιατρική, κλπ) αλλά και οι μεταγενέστερες Θεωρητικές Επιστήμες, όπως η Ψυχολογία, Κοινωνιολογία, Παιδαγωγική, κλπ.
Για να το καταλάβουμε όμως τον προ-φιλοσοφικό ρόλο που έπαιξε η Μυθολογία, θα πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τι σημαίνει, να βλέπει κανείς τον Κόσμο με τα μάτια του μύθου… Θα πάρουμε σαν παράδειγμα, μερικές μυθικές Κοσμοθεωρίες από τη Βόρεια Ευρώπη (και από “Τον Κόσμο της Σοφίας” του Gaarder Jostein).
Όλοι πλέον, γνωρίζουμε τον Θωρ… και βέβαια, το σφυρί του! Για να μπορεί να χειρίζεται ο Θωρ αυτό το ιδιαίτερο σφυρί, φορούσε σιδερένια γάντια και μια ζώνη, η οποία διπλασίαζε τη δύναμή του. Στην Σκανδιναβική Μυθολογία, ο Θωρ ταξιδεύει στον ουρανό, πάνω σ’ ένα άρμα ζεμένο σε δυο τράγους.
Όταν ο Θωρ χτυπούσε το σφυρί του, έπεφταν αστραπές και κεραυνοί… κι όταν αστράφτει και βροντά, τότε …βρέχει… Ο Θωρ έχει “δανείσει” το όνομά του στην ημέρα Πέμπτη, δηλαδή Thursday (Thor’s Day στ’ αγγλικά), που στα ‘αρχαία’ Γερμανικά σημαίνει: “η μέρα του Κεραυνού” (Donnerstag), ή Donderdag στα Ολλανδικά και Torsdag στα Σουηδικά, Δανέζικα και Νορβηγικά. Ας κρατήσουμε αυτή την πληροφορία προς το παρόν, καθώς οι ονομασίες των ημερών της εβδομάδος, έχουν τις δικές τους ενδιαφέρουσες ιστορίες (που δεν είναι του παρόντος), ανάλογα με τον λαό και την εποχή.
Η βροχή όμως, ήταν πολύ σημαντική για τους Βίκινγκς εκείνης της εποχής, για την καλλιέργεια της γης, για την καρποφορία, για την σοδειά, για την τροφή τους, και τελικά για την επιβίωσή τους. Άρα ήταν λογικό κι επόμενο, να τιμούν και να λατρεύουν τον Θωρ ως …θεό της γονιμότητας…
Επομένως, στο ερώτημα των Σκανδιναβών εκείνης της εποχής: “Γιατί βρέχει;” η απάντηση ήταν: “Επειδή ο Θωρ σήκωσε το σφυρί του και χτύπησε!”…
Όταν λοιπόν έβρεχε, το στάρι στα χωράφια φύτρωνε και μεγάλωνε… Στην πραγματικότητα, το γεγονός πως τα φυτά μεγάλωναν κι έδιναν καρπούς, τους ήταν ανεξήγητο. Οι αγρότες της εποχής ωστόσο, καταλάβαιναν πως υπήρχε κάποια σχέση, ανάμεσα στην γονιμότητα και την καρποφορία της γης, και στη βροχή.
Από την μια λοιπόν, έχουμε το φυσικό γεγονός της καρποφορίας, και από την άλλη την πίστη, στο ότι η βροχή είχε σχέση με τον Θωρ… Και χάρη σ’ αυτή του την ιδιότητα, ο Θωρ έγινε ένας από τους πιο σημαντικούς θεούς στη Βόρεια Ευρώπη.
Στέλιος Σέρρας
Άφησε ένα σχόλιο...