Team SpectroomΣε συνέχεια της παρουσίασης του Διεθνούς -πλέον- Project: “Little Free Library”, έχουμε το “BookTown Movement”…
“Booktown” ή και “Book Town” (Βιβλιο-πόλεις ή και Πόλεις των βιβλίων), χαρακτηρίζονται συνήθως χωριά ή και κωμοπόλεις, που διαθέτουν πάρα πολλά μαγαζιά με μεταχειρισμένα βιβλία (αναλογικά πάντα με τον πληθυσμό τους). Συνήθως υπάρχουν αρκετά παλαιο-βιβλιοπωλεία που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, με ετήσιες διοργανώσεις διαφόρων φεστιβάλ γύρω από το βιβλίο, προσελκύοντας συγκεκριμένο είδος τουρισμού, από αναγνώστες και λάτρεις του βιβλίου, μέχρι φανατικούς συλλέκτες και αντικέρ.
Αυτές οι “Βιβλίο-Πόλεις” βρίσκονται συνήθως σε χωριά ιστορικού ενδιαφέροντος ή γραφικής ομορφιάς, συνδιάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Κατά προτίμηση είναι σε αγροτικές περιοχές, μακριά από τα αστικά κέντρα, όπου έμμεσα γίνεται εκμετάλλευση αυτού του νέου μοντέλου τουρισμού.
Η αρχική ιδέα, ανήκει στον Richard Booth (Richard George William Pitt Booth – ο οποίος πέθανε τον Αύγουστο του 2019). Ο Booth άνοιξε το πρώτο του βιβλιοπωλείο το 1962, στο Hay-On-Wye, μια μικρή ιστορική πόλη της Ουαλίας. Ταυτόχρονα, αποφάσισε να γεμίσει πολλά από τα άδεια κτίρια της πόλης, με μεταχειρισμένα βιβλία προς πώληση. Η ιδέα του πήρε γρήγορα διαστάσεις, με πολλούς άλλους βιβλιοπώλες να μετατρέπουν τα άδεια κτίρια σε βιβλιοπωλεία…
Το Λογοτεχνικό Φεστιβάλ του Hay, το διοργανώνει πλέον η εφημερίδα Guardian η οποία και το μεταφέρει το φθινόπωρο στο Λονδίνο.
Μέχρι το 1970, η πόλη του Hay χαρακτηρίστηκε επάξια με το προσωνύμιο: “Η πόλη των Βιβλίων”. Οι τοπικές αρχές εκμεταλλεύτηκαν έξυπνα την πληθώρα των μαγαζιών που πουλούσαν μεταχειρισμένα βιβλία, με το Hey να γίνεται πόλος έλξης για τους απανταχού βιβλιόφιλους της Αγγλίας. Γρήγορα οι εκδηλώσεις γύρο από το βιβλίο και τα αντίστοιχα φεστιβάλ που διοργανώνονταν, έγιναν θεσμός, ο οποίος πλέον έχει διαδοθεί σε ολόκληρο τον Κόσμο.
Οι “Βιβλιο-Πόλεις” αυτές, έχουν συνήθως περισσότερα βιβλία, απ’ ότι κατοίκους… Πραγματικά, μία πολλή καλή επιλογή, για όποιον Περιφερειακό Δήμο θελήσει να πρωτοτυπήσει -για τα Ελληνικά δεδομένα- και να εκμεταλλευτεί αυτό το “νέο” μοντέλο τουρισμού, προσφέροντας κάτι διαφορετικό.
Όταν κάτι γίνεται “viral” σε Διεθνές επίπεδο, συνήθως θεσμοθετείται και κάποιος “Οργανισμός” για να εποπτεύει. Έτσι, ο Ι.Ο.Β. είναι ο Διεθνής Οργανισμός για τις Βιβλιοπόλεις. Μέλη του οργανισμού, είναι: η Σουηδία, η Ολλανδία, η Βουλγαρία, η Αυστραλία, η Δανία, η Νέα Ζηλανδία, η Νορβηγία, η Μαλαισία, η Ιταλία, η Κροατία, το Βέλγιο, η Ελβετία, η Αγγλία, η Σκοτία, η Φινλανδία, η Γερμανία.
Εικόνες από το φεστιβάλ βιβλίου στο Hay
To “Μurder & Mayhem” είναι από τα δημοφηλέστερα του Hay, ένα θεματικό βιβλιοπωλείο σε ό,τι έχει σχέση με το Αστυνομικό Διήγημα αλλά και Μυθιστορήματα Μυστηρίου. Το iconic περίγραμμα του πτώματος στο πάτωμα, αμέσως μετά την είσοδο στο βιβλιοπωλείο, κάνει τον επισκέπτη να αισθάνεται ήδη σαν Ντετέκτιβ…
Χαρακτηρισμένες Βιβλιο-πόλεις υπάρχουν επίσης σε περιοχές της Αμερικής (Τέξας, Νεμπράσκα, Ντέλαγουερ, κλπ), στην Νότια Αφρική, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στον Καναδά και στην Ινδία…
Ήδη η UNESCO, από το 1996 έχει θεσπίσει τον τίτλο “Παγκόσμιας Πρωτεύουσας Βιβλίου” (W.B.C. World Book Capital), που τον απονέμει σε αναγνώριση των προγραμμάτων προώθησης του βιβλίου και του διαβάσματος, που έχει κάνει κάποια χώρα. Ο τίτλος απονέμεται κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου, που έχει καθιερωθεί σαν παγκόσμια ημέρα βιβλίου. Πρώτη επιλογή και βράβευση σαν “Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου” ήταν η Μαδρίτη, το 2001. Η Ελλάδα βραβεύτηκε για το έτος 2018.
Το μικρό παραλιακό χωριουδάκι Mundal στην Νορβηγία, αριθμεί σχεδόν 300 κατοίκους, αλλά περισσότερα από 150.000 βιβλία…!
Λόγω του κλίματός του, η “τουριστική περίοδος” διαρκεί από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Οι πολυάριθμοι επισκέπτες του, μπορούν να βρουν μεταχειρισμένα βιβλία, κυριολεκτικά παντού! Μέσα στις καφετέριες, σε γκαλερί, σε εγκαταλελειμμένες καλύβες, ξεχασμένες αποθήκες, στο μανάβικο, το ταχυδρομείο, στις στάσεις των λεωφορείων, και φυσικά στους χώρους αναμονής των Ferries. Την θερινή περίοδο, λειτουργούν φυσικά, πολλές υπαίθριες βιβλιοθήκες.
Γνωρίζουμε χωριά που τελούνται ακόμη τ’ “Αναστενάρια”· γνωρίζουμε μέρη που τηρούν ακόμη παλιά λαϊκά έθιμα· έχουμε το Καρναβάλι στην Πάτρα, την Ξάνθη, την Κοζάνη, το Ρέθυμνο, την Σκύρο, κι ένα σωρό άλλα μέρη, με πληθώρα μοναδικών – αποκλειστικών θεαμάτων ή παραδοσιακών εκδηλώσεων…
Δεν θα ήταν ωραίο, να είχαμε κάποιες ελληνικές “Βιβλιο-πόλεις” (έστω κάποια μικρά “βιβλιο-χωριά” 😀) και να πηγαίναμε στα υπαίθρια φεστιβάλ βιβλίου, την βδομάδα του θερινού Ηλιοστασίου τον Ιούνιο ή στην πανσέληνο του Αυγούστου ή στην Φθινοπωρινή Ισημερία του Σεπτεμβρίου;…
Μέχρι τότε, ας αρκεστούμε στις τοπικές/δημοτικές εκθέσεις βιβλίων που, ευτυχώς, είναι αρκετές στην χώρα μας.
Άφησε ένα σχόλιο...